29 مه 2023 - یک متاآنالیز نشان داد که ورزش هوازی می تواند اندازه ی دور کمررا در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و سندرم متابولیک بهبود بخشد. با این حال، ورزش های مقاومتی و هوازی نتوانستند تفاوت های قابل توجهی در سایر نشانگرهای سندرم متابولیک ایجاد کنند.

محققان در مقاله خود که در مجله MDPI Sports منتشر شده است، نوشتند: مداخلات ورزشی هوازی بر اندازه ی دور کمر تأثیر می گذارد. با این حال، ما هیچ تغییر آماری قابل توجهی را در سایر نشانگرهای سندرم متابولیک با ورزش های هوازی یا مقاومتی مشاهده نکردیم.

بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 در مقایسه با افراد بدون دیابت در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به نشانگرهای سندرم متابولیک هستند. وجود نشانگرهای سندرم متابولیک در بیماران دیابتی نوع 2 با مرگ و میر بالایی همراه است.

برنامه های مداخله ای، برای کنترل سندرم متابولیک در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2،یک اولویت فوری هستند. فعالیت بدنیبه عنوان یک جزء ضروری در مدیریت دیابت نوع 2 شناخته شده است. چندین نوع ورزش (مانند تمرین مقاومتی و ایروبیک) می توانند به دستیابی به نتایج مثبت سلامتی، از جمله کاهش دوره های هایپرگلیسمی و بهبود نمایه ی توده ی بدنی کمک کنند. با این حال، هیچ سند مناسبی از اثربخشی مداخله ی فعالیت فیزیکی برای کاهش نشانگرهای سندرم متابولیک در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 وجود ندارد.

برای پر کردن این شکاف دانشی، دکتر محمد امین، و همکارانش از دانشگاه دیکین در استرالیا، با هدف ارزیابی تأثیر فعالیت بدنی بر نشانگرهای سندرم متابولیک (دور کمر، قندخون ناشتا، لیپوپروتئین با چگالی بالا، تری گلیسیرید و خون فشار) در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 ، یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده  (RCTs)انجام دادند.

برای این منظور، محققان پایگاه‌های اطلاعاتی مربوطه را تا آگوست 2022 جستجو کردند. این بررسی شامل 26 کارآزمایی تصادفی‌ سازی و کنترل ‌شده شامل 3300 شرکت ‌کننده با تشخیص دیابت نوع 2 بود. نقطه پایانی اولیه تغییرات در نشانگرهای سندرم متابولیک(دور کمر، قند خون ناشتا، لیپوپروتئین با چگالی بالا، تری گلیسیرید و فشار خون) پس از مداخله ی ورزشی بود.

یافته های کلیدی این مطالعه به شرح زیر بود:

· ورزش هوازی به طور قابل توجهی بر اندازه ی دور کمر تأثیر گذاشت (میانگین اختلاف: 0.34- سانتی متر).

· اندازه اثر بر فشار خون، تری گلیسیرید، لیپوپروتئین با چگالی بالا و قند خون ناشتا، ناچیز بود.

· تفاوت معنی داری بین گروه ورزش و کنترل پس از تمرین مقاومتی مشاهده نشد.

محققان نوشتند: یافته‌های ما مبنی بر اینکه ورزش ایروبیک باعث بهبود اندازه ی دور کمر در بیماران دیابتی نوع 2 می‌شود، با مطالعه‌ ای که بر روی بزرگسالان سالم مبتلا به سندرم متابولیک انجام شده بود که در آن تمرین هوازی منجر به بهبود قابل توجهی دراندازه ی دور کمر(3.4- سانتی‌متر) شد، قابل مقایسه است. اگرچه مطالعه فعلی ما تفاوت نسبتاً کمی را در میانگین ها (2.29 سانتی متر) نشان داد، اما یک بهبود قابل توجه دراندازه ی دور کمرمشاهده شد.

محققان نتیجه گیری کردند که برای تعیین اثرات کامل فعالیت فیزیکی بر نشانگرهای سندرم متابولیک در افراد مبتلا به دیابت نوع 2، به مطالعات بزرگتر و با کیفیت بالاتر نیاز است.

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/aerobic-exercise-improves-waist-circumference-in-patients-with-type-2-diabetes-and-mets-112118